Bij de meeste mensen vertegenwoordigt het eigen huis de grootse waarde van hun bezittingen. Als er niet zoveel geld op de spaarrekening staat  (vermogen zit vast in het huis) of als de ouders hun geld liever nog niet aan de kinderen overhandigen via een cashschenking, dan kunnen ouders er voor kiezen om toch al vast vermogen naar hun kinderen over te hevelen door het schenken op papier.

Voor het doen van een papieren schenking (of te wel een schuldigerkenning op papier), is de gang naar de notaris verplicht. Tenminste, als de ouders van plan zijn om het geld niet tijdens hun leven aan de kinderen uit te keren.
Als het de bedoeling is dat het schuldig erkende bedrag wel tijdens leven wordt uitgekeerd (bijvoorbeeld na de verkoop van het huis),  dan kan toch volstaan worden met een onderhandse akte (niet notarieel). Maar als het de bedoeling is dat het schuldig erkende bedrag pas opeisbaar is bij het overlijden van de ouders, en de ouders het bedrag ook niet eerder zullen uitkeren aan de kinderen,  is een notariële akte dus verplicht

Om de kosten van een notariële akte te besparen zouden de ouders ook eerst een bedrag aan de kinderen kunnen schenken en dit bedrag daarna weer van de kinderen terug kunnen lenen (rentedragend – zie hieronder).
Het voordeel is dat de ouders gedurende hun leven de beschikking blijven houden over het schuldig erkende bedrag. Dat geldt natuurlijk ook als de ouders officieel schenken op papier en dit bij de notaris laten vastleggen.

Ieder jaar kan gebruik worden gemaakt van de schenkingsvrijstelling. Dus als ouders gedurende enkele jaren achter elkaar aan hun kinderen schenken op papier, kan er in de loop van de jaren  een behoorlijk bedrag aan de kinderen  schuldig worden erkend. Bij overlijden van de ouders kunnen de kinderen deze schuldig erkende bedragen als schuld in de nalatenschap van hun ouders opeisen, zonder dat zij hier nog erfbelasting over hoeven te betalen.

Om inderdaad erfbelasting te kunnen besparen bij een schuldigerkenning die pas bij het overlijden van de ouders opeisbaar wordt, is er naast de notariële akte nóg een verplichting: De ouders moeten namelijk een zakelijke rente van tenminste 6%  per jaar aan hun kinderen betalen, want anders is de fictiebepaling van art. 10 Successiewet van toepassing:  Zonder betaling van de rente van 6% aan de kinderen zal een schuldigerkenning niet leiden tot besparing van erfbelasting!

 


 

Soms zijn ouders vergeten om de afgelopen jaren de rente aan de kinderen te betalen of hebben zij een te lage rente betaald over de schuldig erkende bedragen. Dit kan gerepareerd worden door inhaalbetalingen te doen. Over de gemiste rentebetaling moet dan een samengestelde rente van 6% betaald worden. Dit geldt voor gevallen van ná 1 januari 2010. Voor de gevallen van vóór 2010 mag volstaan worden met betaling van een zakelijke rente die destijds gebruikelijk was.

Het is beter om de rente niet te vergeten te betalen, want je weet nooit precies wanneer je komt te overlijden (en dan is het te laat) én het betalen van rente is een gratis vorm van vermogensoverheveling  😉